Społeczeństwo

Kobietą jesteś…

Otwierasz oczy i witasz nowy dzień westchnieniem. Dokąd biegnie pierwsza Twoja myśl? O kogo od świtu się zamartwiasz, kogo obejmujesz swoją modlitwą i za kogo chciałabyś porozwiązywać wszystkie supły, powiązane na drodze pospiesznej, ziemskiej wędrówki? Czy zdajesz sobie sprawę z tego, że wraz z Tobą budzi się piękno i wrażliwość, którą nosisz w sobie? I wraz z Tobą w ten podejmowany od nowa dzień, wchodzą te nieuchwytne szczegóły, które zostawiasz za sobą jak zapach towarzyszących Ci perfum – Twoje ciepło, które czują ci, przy których się zatrzymujesz; delikatność, krusząca oziębłość; pewność i niezmienność, którą dajesz najbliższym, i te tylko Tobie właściwe cechy, wyróżniające Cię spośród wszystkich istot i sprawiające, że naprawdę jesteś wyjątkowa, choć rzadko samą siebie tak postrzegasz.
Kobieta. Jesteś jak barometr, który wskazuje innym nastrój i pogodę dnia. Potrafisz skruszyć lód, załagodzić konflikt, obłaskawić wojowniczy testosteron i nakłonić do zmiany decyzji. Twój spokój potrafi ukoić, a rozdrażnienie udziela się wszystkim dookoła. Jesteś bezpiecznym portem, przy którym wszystko nabiera sensu i który wyznacza kierunek Twojej rodzinie na niespokojnym oceanie życia.
Kobieta. Trudno ją zrozumieć, bo ma w sobie tyle emocji, że często sama się w nich gubi, i sama siebie zrozumieć nie potrafi; ale jednocześnie to właśnie ona ociepla sobą dom, umie rozmawiać o tym, co trudne i dotykać tego, co bolesne.
Serce kobiety karmi się miłością. Ona umie tą miłością obdarowywać, ale jednocześnie sama jej potrzebuje. Bez miłości i ludzi, których mogłaby tą miłością objąć, kobiece serce gorzknieje, a łzy twardnieją, hartowane latami. Kobieta to wulkan uczuć, ale też cierpliwość i spokój, który wycisza to, co wzburzone. To skała, twarda – pomimo fizycznej słabości, dająca oparcie i trwała, jak jej uczucia.
Cudowna Kobieto, czy wiesz, że swoją kobiecość i piękno nosisz w sobie każdego dnia? Każdego dnia jesteś najpiękniejszym kwiatem, zdobiącym ten świat, i to bez względu na to, czy masz na sobie makijaż i sukienkę, czy też ulubione dżinsy, świecisz blaskiem niewytłumaczalnym dla żadnego mężczyzny. Pamiętaj, że dostałaś tylko jedno życie, i bez względu na to, jak krętymi ścieżkami Cię prowadzi, nie warto odkładać dni na później, bo może ich nagle zabraknąć. Nie bój się marzyć i nie stawiaj swoim marzeniom granic, bo tylko od Ciebie zależy, czy pozwolisz im na to, by wysoko uniosły Twoje skrzydła. Choć raz dziennie pomyśl o sobie, i o tym, czego Ty pragniesz i co dla Ciebie ważne, a nie wyłącznie o tym, co jest dobre dla innych. Będąc Mamą albo Babcią, nie przestajesz być Kobietą, a Twoje życie nie staje się mniej ważne przez to, że starasz się ze wszystkich sił, aby Twoim dzieciom czy wnukom niczego nie brakowało. One sobie doskonale poradzą mając przed oczami obraz Ciebie szczęśliwej, który zapamiętają, a nie wiecznie umęczonej, poirytowanej i odmawiającej sobie wszystkiego. Jesteś kobietą i nigdy o tym nie zapominaj, traktując samą siebie najsurowiej…
W tym wyjątkowym dla Ciebie i dla mnie dniu życzę Ci, niesamowita Kobieto, aby droga Twojego życia była jak najmniej wyboista, i abyś nie przeoczyła na niej tych niespodzianek, które tam na Ciebie czekają. Życzę Ci umiejętności zobaczenia w sobie kogoś wyjątkowego, bo naprawdę taka jesteś! Nie rezygnuj ze swoich marzeń, a jeśli już o nich zapomniałaś, odszukaj je i uwierz, że naprawdę mają szansę się spełnić, ale wszystko zależy od Ciebie i od Twojej wiary w to, co być może kiedyś wydawało się takie bliskie, a potem, z biegiem dni i lat, odeszło w zapomnienie. Nie oglądaj się za siebie, ale wypatruj tego, co życie chce Ci zaoferować. I patrząc dziś w lustro, postaraj się zobaczyć w nim naprawdę piękną kobietę, i samą siebie przekonać, że Twoje życie jest ważne tu i teraz, a nie kiedyś, czy potem…
Z najlepszymi życzeniami –
Monika A. Oleksa
fot. Marcin Piotr Oleksa

O autorze

Monika A. Oleksa

Pisarka, eseistka, blogerka. Lektor języka angielskiego i businesswoman. Od dwudziestu lat żona Marcina. Mama dwóch nastolatków. Marzycielka z duszą wrażliwą i otwartą na drugiego człowieka. Pisanie jest jej pasją od zawsze.Debiutowała w 2002 roku  zbiorem opowiadań „Uśmiech Mima”. Pierwsza powieść „Miłość w kasztanie zaklęta” ukazała się w 2011 roku, kolejne: "Ciemna strona miłości”, "Samotność ma twoje imię", „Niebo w kruszonce” i „Spacer nad rzeką”. Blog autorki http://magialiterczarslow.blogspot.com/

1 Komentarz

  • Jakie to piękne. Mam to wszystko w sercu, jednak tak pięknie ująć w słowa, potrafi tylko kochana autorka.

Leave a Reply

%d bloggers like this: