Wiara

Święci na każdy dzień Adwentu – 5 grudnia

św. Kryspina z Numidii

III w. – 304r

męczennica

„Bogata, słynna i bardzo piękna. Czy jest w Afryce ktoś, kto by jej nie znał?” Tak będzie mówił o św. Kryspinie Augustyn, urodzony w Afryce 50 lat po jej męczeńskiej śmierci. Wiele słyszał o tej chrześcijance na miejscu i ma o niej więcej informacji niż te przekazane aż do naszych czasów od V w. w Aktach jej męczeństwa, uznawanych za autentyczne.

Niektóre źródła utrzymują, że była zamożną matroną, matką licznego potomstwa. Jest to zatem osoba popularna we wszystkich warstwach społecznych i staje się problemem dla rzymskich władz Afryki. W tym okresie starzejący się cesarz Dioklecjan przygotowuje się do ustąpienia i przekazania władzy Galeriuszowi, swemu zięciowi. I właśnie wpływom Galeriusza przypisuje się nową falę prześladowań w momencie silnego przenikania chrześcijaństwa także wśród wysokich urzędników państwowych. Według uczonego Laktancjusza, który żyje w tych czasach i mówi o tym w swej książce De mortibus persecutorum, również żona i córka Dioklecjana (Pryska i Waleria) wykazują zainteresowanie Kościołem Chrystusowym.

Represje wywołane przez Galeriusza uderzają mocno w środowisko wojskowe, ponieważ mówi się, że chrześcijaństwo może osłabić ducha bojowego oddziałów, a są to czasy, w których Imperium Romanum musi odpierać ataki ze wszystkich stron. Ponadto arystokracja jest uważana za bardziej niebezpieczną głównie ze względu na wpływ wielu wybitnych osobowości na lud. Dlatego w Numidii szlachcianka Kryspina należy do pierwszych aresztowanych, gdyż jej wiara chrześcijańska była ogólnie znana. W jej przypadku stosuje się typową procedurę: zachęcają ja do publicznego oddania czci bogom Rzymu przez złożenie rytualnej ofiary kadzenia. Kto publicznie dokona tego gestu, zostaje natychmiast uwolniony. Kryspina odmawia hołdu, a prokurator rzymski Anulin nakazuje jej aresztowanie. Potem znów żąda od niej okadzenia bogów, a ona odważnie odpowiada na jego nalegania: „Niech przemówią twoi bogowie!”. Tym zdaniem ściąga na siebie wyrok śmierci, który zostaje natychmiast wykonany poprzez ścięcie.

Kilka lat później na miejscu męczeństwa Kryspiny zostaje wybudowana bazylika ku jej czci. Pisma i przepowiadanie św. Augustyna przyczynią się do szerzenia jej kultu nie tylko w rzymskiej Afryce, ale także we Włoszech. Kryspina z Numidii jest wspominana do tej pory w Rawennie, w bazylice Sant’Apollinare Nuovo na wielkiej mozaice, która przedstawia orszak świętych kobiet.

Imię = o kręconych włosach (łac)

Atrybut: palma

Źródła:

[1] „Wielka encyklopedia świętych – Święci na każdy dzień”, tom X

[2] http://www.wikalim.republika.pl

Foto: http://catholicsaints.info/saint-crispina/

O autorze

Iga Stolar-Łypczak

Żona. Matka. Familistka. Studia UKSW i KID. Założycielka klubu "Karmelowe dzieci". Poza duchowością karmelitańska interesuje się angelologia i nauką o czyśćcu. Wielbicielka kuchni włoskiej, bezglutenowej i własnych wypieków. Uwielbia czytać. Ma słabość do mantylek, kawy, czarnej herbaty i rodzin wielodzietnych.

Leave a Reply

%d bloggers like this: