Wiara

Święci na każdy dzień Adwentu – 7 grudnia

św. Maria Józefa Rossello
27.05.1811-07.12.1880
dziewica

Benedykta Rossello urodziła się 27 maja 1811 r. w Albisola Marina k. Sawony (Włochy) jako czwarta z dziesięciorga rodzeństwa.
Wychowywana była w duchu chrześcijańskim. W wieku 19 lat podjęła służbę u bezdzietnego małżeństwa. Stopniowo staje się ich pielęgniarką, przyjaciółką, prawie córką. W końcu jej „pani” (signora Monleone di Savona) po śmierci męża prosi ją, by została ich dziedziczką. Nietrudno sobie wyobrazić, co w Albisola Marina mówiono wówczas o niej, Benedykcie Rossello, córce skromnych wytwórców ceramiki: zasłużyła sobie na to szczęście, tak życzliwa dla swojego młodszego rodzeństwa, dobrze ucząca się w szkole, stale czymś zajęta w domu. Ona, która również w domach szlacheckich potrafi się zachowywać z naturalnością. Ale Benedykta dziękuje i zrzeka się majątku.

Chce zostać siostrą miłosierdzia: próbuje wstąpić do jednego instytutu i zostaje odrzucona z upokarzającą motywacją: jej rodzina nie może dostarczyć wymaganego posagu. Wróciwszy do domu, w ciągu kilku lat jest świadkiem śmierci matki, młodszego brata, siedemnastoletniej siostry, ojca. Staje się wówczas jedynym wsparciem dla osieroconego rodzeństwa, pełną energii nauczycielką, która uczy je walczyć o godne życie.

Od dzieciństwa wyróżniała się szczególnym nabożeństwem do Męki Pańskiej i do Najświętszej Maryi Panny. Wstąpiła również do III Zakonu św. Franciszka posługując chorym i biednym. Kiedy miała 26 lat biskup Sawony Augustyn Mari szukał kandydatek na siostry, chcąc otworzyć instytut wychowawczy. Zgłasza się od razu. Jest pierwszą i jedyną. Biskup prosi ją, by poszukała towarzyszek, i tak gromadzi trzy inne kobiety w Albisoli. Wywarła dobre wrażenie, dlatego biskup powierzył jej dwie szkółki. 10 sierpnia 1837r. powstaje malutka wspólnota, gdzie Benedykta jest administratorką dóbr, którymi są: krucyfiks, figura Marki Bożej i pięć lirów. Zgromadzenie przyjmuje nazwę: Córki Matki Bożej Miłosierdzia (w skrócie Córki Miłosierdzia). W niedługim czasie ze zgromadzenia wyłania się Instytut Naszej Miłosiernej Pani. Założycielka obiera imię Maria Józefa i w roku 1840 zostaje wybrana przełożoną. Będzie nią aż do śmierci.

Od razu otwiera szkołę, choć reguły nie są jeszcze formalnie zatwierdzone. Stopniowo przybywa sióstr, ale rośnie także ilość próśb o szkoły: najpierw w Ligurii, a potem w innych regionach. Oto spadek, który jej przypadł w udziale: dziewczęta „bez posagu”, jak ona, które trzeba wyrwać z nędzy. Do Marii Józefy przybywają nawet czarnoskóre dziewczęta, które dwaj energiczni księża (Olivieri z Voltaggio i Verri z Como) wykupili wraz z wieloma innymi na targu niewolników w Afryce. Tymczasem ona myśli o wychowaniu i formacji dziewcząt, tworząc dla nich odpowiedni dom. Będą mogły w nim mieszkać jak w schronisku czy internacie, ale także jak w sali ćwiczeń, aby nauczyły się być samowystarczalne.

Tworzy niższe seminarium duchowne dla najuboższych spośród kandydatów do kapłaństwa. Charakterystyczne cechy duchowości Marii Józefy to zawierzenie Opatrzności Bożej i opiece św. Józefa. Każde dzieło inspiruje się jej duchowością, podobną do tej właściwej św. Józefowi Cottolengo, to znaczy bezgranicznie ufającej w Opatrzność. Jest to jednak ufność czynna: „Serca dla Boga, a ręce do pracy”. Taka jest formuła, którą głosi i stosuje przede wszystkim do siebie, gotowa zastąpić nauczycielkę, pielęgniarkę lub zmęczoną kucharkę, sprawując jednocześnie władzę i wykonując różne codzienne zajęcia. Kiedy umiera – po 40 latach kierowania zgromadzeniem – istnieje już 65 domów instytutu. Dziś jest ich ponad 250 – we Włoszech i w Ameryce.

Obok prowadzania zakładów opiekuńczo-wychowawczych i szkół dla ubogich dziewcząt oraz opieki nad biednymi główną troską zgromadzenia było wykupywanie dzieci afrykańskich niewolników.

Założycielka została beatyfikowana 6 listopada 1938 r., zaś ogłoszona świętą 12 czerwca 1949 r.

Źródła:
[1] http://www.wikalim.republika.pl
[2] „Wielka encyklopedia świętych – Święci na każdy dzień”, tom X
[3] Agenda Liturgiczna Maryi Niepokalanej, tom I rok 2012.
[4] www.franciszkanie.pl

Foto: http://www.paulinos.org.br/capelavirtual/santo-do-dia/santa-maria-josefa-rossello-religiosa

O autorze

Iga Stolar-Łypczak

Żona. Matka. Familistka. Studia UKSW i KID. Założycielka klubu "Karmelowe dzieci". Poza duchowością karmelitańska interesuje się angelologia i nauką o czyśćcu. Wielbicielka kuchni włoskiej, bezglutenowej i własnych wypieków. Uwielbia czytać. Ma słabość do mantylek, kawy, czarnej herbaty i rodzin wielodzietnych.

1 Komentarz

Leave a Reply

%d bloggers like this: