Poezja

Z teologii dziecka

Dzieci bardzo powoli rosną
i nabierają mocy
a jeszcze wolniej
napełniają się mądrością

Smarują tapety
noszą błoto na parkiet
trzaskają drzwiami
dłubią w nosie i nie szanują starszych

Wykradają im ostatnie monety snu
aby zapłacić wpisowe w szkołę życia
osaczają znienacka nagonką pytań
i terroryzują paktami o nieagresji

A mimo to
historia Boga na ziemi
zaczęła się od dziecka
i do dziecka będą nas najpierw przymierzać
zanim przyjdzie się przeciskać
przez niewygodne ucho igielne

 

Foto: Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Poland/Flickr/CC BY-NC 2.0

O autorze

Ks. Kazimierz Wójtowicz

Poeta, pisarz, tłumacz, rekolekcjonista; należy do Zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców; pracował na Pomorzu oraz jako duszpasterz młodzieży w Poznaniu. Jako poeta debiutował w 1974 r. wierszem pt. „Kolęda spóźnionych”, ogłoszonym w „Przewodniku Katolickim”. W 1974 r. władze zakonne przeniosły go do Wiednia na studia doktoranckie, zwieńczone rozprawą „Die Frage nach Gott in der modernen polnischen Dichtung” [Pytanie o Boga w nowoczesnej poezji polskiej]. W latach 1992-1997 prowincjał polskiej prowincji zmartwychwstańców. Obecnie prowadzi Wydawnictwo „ALLELUJA” oraz pismo życia konsekrowanego „Via Consecrata”. Mieszka w Krakowie.

Leave a Reply

%d bloggers like this: