Wiara

Umiłowałam Eucharystię XVI

Jest niedziela mój Boże. Z powodu przeziębienia zostaję cały dzień w domu. Dziś czytam o Włoszech. Mogę wymienić niektóre regiony Włoch:

1. Piemont
2. Liguria
3. Lombardia
4. Veneto
5. Emilia – Romania
6. Toskania
7. Lacjum
8. Kampania
9. Apulia
10. Kalabria
11. Sycylia

Toskania słynie z gajów oliwnych i z winnic, z pięknych, bajecznych krajobrazów. A jak mowa o winobraniu, to we Mszy Świętej odnajduję modlitwę, błogosławieństwo nad winogronami, a później nad winem.
„Błogosławiony jesteś, Panie, Boże wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy wino, owoc winnego krzewu i pracy rąk ludzkich, który Tobie ofiarujemy, aby stał się dla nas napojem duchownym.”
Wierni: „Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.”

Podróżuję w domu z przewodnikiem turystycznym po pięknych Włoszech, mając cichą nadzieję, że wkrótce odwiedzimy Tatry.

Jest już upieczone ciasto czekoladowe. Mąż poprosił o polewę i kiedy czekolada tężała na murzynku, Tomek posypał to wszystko bielutkimi wiórkami kokosowymi. Pychotka. Na obiad jest jeszcze barszcz.

Dziś ze Mszy Świętej wysłuchanej w radio zapamiętałam, że ten, któremu więcej grzechów odpuszczono, ten więcej Boga kocha. Tak to jest, że ludzie wydałoby się mniejsi od nas, wchodzą przed nami do Nieba. Cała sztuka polega  na tym, aby zmieniać ciągle swoje życie na lepsze. Patrzeć w górę, w kierunku Nieba, nie oglądać się na innych ludzi, tylko wypatrywać samego Pana Boga. A jeśli nawet zerkniemy na bok i spostrzeżemy drugiego człowieka, to naśladujmy Jego dobre zachowanie, pokorę, milczenie, spokój i inne pozytywne przymioty. Codziennie odkrywaj nowe wartości głównie w sobie, ale i w najbliższych, w ludziach spotykanych w sklepie, w drodze do pracy, w drodze do kościoła, w drodze do domu, do Nieba.

A Niebo dziś szare. Chłodno na dworze. Pociąg w oddali przejeżdża. Słychać dźwięk zamykanego szlabanu. To pociąg towarowy. Szlaban, to taka zapora, a zapora od Boga dla nas, to Dziesięcioro Przykazań. Te przykazania dał nam Bóg z Miłości do nas, aby nam było łatwiej żyć na Ziemi. To bezcenne wskazówki, takie dobre rady, program ułożony przez Boga – Programistę i wpisany w nasze umysły i serca. Kierując się tym programem z pewnością osiągniemy Niebo, posiądziemy Niebieską Krainą, staniemy się sąsiadami Pana Boga. Dziś niedziela, kontempluję tę Bożą Wszechmoc oddychając spokojnie, z zamkniętymi oczami.

Uwielbiam Cię Boże – mój Stworzycielu. Adoruję Cię – Chrystusie w ofierze Twego krzyża. Cichutko myślę o Tobie Boże – by nie zbudzić Cherubinów i śpiących Dzieci.

O autorze

Weronika Tsu

Ukochana córka Pana Boga, szczęśliwa żona Tomka. Przepada za pracą z młodzieżą. Dużo pisze i piecze pyszne czekoladowe ciasta... czasem drożdżówki. Ulubiony tekst, który napisała to: „... zapiszę sobie w sercu na zawsze intencję modlitwy za wszystkie Dzieci świata!”

Leave a Reply

%d bloggers like this: