Wakacje z prorokami: ABDIASZ

Od Amosa do Zachariasza
7 – 1 – 6

Apostołowie ruszają w drogę. Jezus powierza im swoją moc: „wyszli i wzywali do nawrócenia, wyrzucali złe duchy i uzdrawiali chorych”. To, co najważniejsze, dzieje się w drodze. Człowiek-wędrowiec (homo viator) idzie, aby odkryć prawdziwy sens, podczas gdy człowiek-lokator (homo-leń) siedzi w domu i mruczy pod nosem: „Tak mi tu dobrze, nigdzie nie idę, bo mnie nogi bolą”. I nie pielgrzymuje, a więc nie spotka tego, który jest Tajemniczym Wędrowcem.

Dzisiaj znowu w roli głównej Amos, prorok z Tekoa. Tradycyjnie w drugim czytaniu pojawi się Paweł z Tarsu, a Ewangelia poda instrukcję obsługi apostoła. Jeśli uważnie wsłuchamy się w tę potrójną naukę, wówczas wypełni się słowo Psalmisty: „spotkają się ze sobą łaska i wierność, ucałują się sprawiedliwość i pokój. Wierność z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość spojrzy z nieba” (Ps 85). Pan Bóg jest bowiem Ojcem, który sam obdarza szczęściem.

Spotkanie 3 (druga niedziela lipcowa)

Amazjasz to kapłan z Betel, duchowny celebryta. Stoi na straży wiary w Królestwie Północnym, ale – niestety – ze szczytów swego majestatu nie dostrzega bezbożności, która zalewa cały kraj. Dlatego Bóg posyła Amosa, „ubogiego” proroka z południa, który przynosi wezwanie do nawrócenia. Księga Amosa ogłasza, iż Bóg nie pozwoli, by z Niego szydzić (i nie pozwoli, aby ośmieszać Amosa, który jest prawdziwym prorokiem – nie ma co prawda urzędu, ale posiada łaskę i ducha).

W Liście św. Pawła do Efezjan Apostoł zapowiada zjednoczenie wszystkiego w Chrystusie. Tylko w Nim całość stworzenia, wszelkie istnienie i każda tajemnica rzeczywistości znajduje sens i ostateczny cel. To ponowne pojednanie ludzkości w Bogu nastąpi (i już nastąpiło) przez Krew Jezusa, przelaną na Golgocie.

W dzisiejszym fragmencie Ewangelii św. Marka Jezus, Dobry Pasterz, posyła apostołów do swojej owczarni. Niczego nie wolno im zabierać w drogę, „prócz laski; ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie”. Z tą laską pasterską wyruszą na krańce świata. I jeszcze dalej: na krańce ludzkich serc. Aby wszystkich wzywać do nawrócenia.

Krótko mówiąc:

1. Prawdziwa gwiazda nie zważa na owacje (lub gwizdy)!
2. Jesteśmy powołani do rzeczy największych!
3. W swej misji głoszenia Ewangelii – nigdy się nie zatrzymuj!

* * *

Abdiasz

 Autor najmniejszej księgi Starego Testamentu (zaledwie 21 wersetów).
Prorok rzuca gromy na wszystkich, których zwiodła pycha własnego serca,
ich upadek jest bliski: „oszukają cię przyjaciele twoi” (Ab 7).
Ale pociesza wiernych Bogu, obiecując im, iż staną się jak płomień, niczym ogień (Ab 18).
Prorok potrafi zainteresować nawet ateistę;
to właśnie w proroctwach Abdiasza (Ab 12) słyszymy znajomą naukę:
nie śmiej się dziadku z cudzego wypadku…
(albo w innej wersji: niech cię nie smuci szczęście bliźniego twego).

Wakacje z prorokami:
Amos
Ezechiel

Foto: Porok Abdiasz, kościół parafialny w Fairford, Gloucestershire, Anglia, Holly Hayes / Flickr / CC BY-NC 2.0.