Poezja

Wieczerza

Dopiero gdy Nieznajomy wziął w ręce
dwie połówki przełamanego chleba
i  gdy spojrzał błagalnie w niebo
przeszyło uczniów zdumienie
i uwolniło ich uwięzione oczy

Dopiero teraz przy stole z chlebem i winem
zaczyna im świtać w sercu
że to musi być jednak On
który w odzieniu bielszym niż ich łachy
przynosi światło nie z tej ziemi

Właśnie to tajemne światło omiata twarze
uczniów do cna zaskoczonych
i oberżystki rozkładającej talerze
która zdaje się tłumaczyć kucharczykowi
że jeszcze nie czas na deser z owocami

 

 

Léon-Augustine Lhermitte, Wieczerza w Emaus (1892)

O autorze

Ks. Kazimierz Wójtowicz

Poeta, pisarz, tłumacz, rekolekcjonista; należy do Zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców; pracował na Pomorzu oraz jako duszpasterz młodzieży w Poznaniu. Jako poeta debiutował w 1974 r. wierszem pt. „Kolęda spóźnionych”, ogłoszonym w „Przewodniku Katolickim”. W 1974 r. władze zakonne przeniosły go do Wiednia na studia doktoranckie, zwieńczone rozprawą „Die Frage nach Gott in der modernen polnischen Dichtung” [Pytanie o Boga w nowoczesnej poezji polskiej]. W latach 1992-1997 prowincjał polskiej prowincji zmartwychwstańców. Obecnie prowadzi Wydawnictwo „ALLELUJA” oraz pismo życia konsekrowanego „Via Consecrata”. Mieszka w Krakowie.

Leave a Reply

%d bloggers like this: