Każdy kto ma w rodzinie młodego człowieka, głowi się codziennie jak wygrać z komputerem. Z grami, Internetem, Facebookiem, forami i w ogóle. Szczególnie jeśli ten młody człowiek jest w takim momencie swojego życia, gdy akurat wydaje mu się, że Pana Boga nie ma, i że sam może zwyciężyć cały świat. Naturalnie zaczyna tę walkę od komputera, i zabija tam różne stwory lub buduje swoje nowe światy.
I ja mam obok siebie ten palący problem, więc zaczęłam się zastanawiać, w jaki sposób trafić do mojego młodego człowieka. Przede wszystkim trzeba mi było odkryć takie momenty w jego życiu, gdy nie trzeba by konkurować z komputerem. Wbrew pozorom, nie było to trudne. Bo takim miejscem, wolnym od wpływu „kompa”, jest łazienka. Więc przy wannie, obok mydełek, szamponów i różnych cudownych emulsji położyłam też… „Małego Gościa Niedzielnego”. Chociaż mój młody buntownik nie chciał ostatnio, żebym mu kupowała to pisemko, a nawet przepisał się w szkole z religii na etykę, to jednak w głębi serca wierzyłam, że pozostał w nim sentyment do tej gazetki. Bo trudno jest przecież oderwać się od stron zapełnionych samym życiem, a w tym oczywiście ukochaną piłką nożną, i niebanalnym humorem.
I bingo! Wiedziałam że jej się nie oprze. Wyniósł ją potem nawet z łazienki do kuchni, i dalej czytał, już przy kolacji, i był to właśnie numer o męczeństwie chrześcijan na całym świecie, nawet z mapą. A wiadomo jak młodzież jest wrażliwa na wszelką niesprawiedliwość. Ufam, że Pan Bóg ma swoją własną drogę do każdego serca, i może „Mały Gość Niedzielny” będzie tą ścieżką do mojego własnego kawalera, co daj Boże amen!
Foto: Flickr/Alatr0n/CC BY-NC-ND 2.0
Leave a Reply