Mała Koronka do Najświętszej Dziewicy

Mała Koronka do Najświętszej Dziewicy jest modlitwą szczególnie zalecaną przez św. Ludwika Marię Grignion de Montfort, wielkiego czciciela Matki Bożej i propagatora jej kultu. Św. Ludwik, który żył na przełomie XVII i XVIII wieku, jest autorem „Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny” – jednej z najbardziej poczytnych książek religijnych.
Mała Koronka do NMP odmawiana jest – inaczej niż pozostałe modlitwy do Matki Bożej – nie w jakiejś konkretnej błagalnej intencji, ale wyłącznie dla uczczenia wielkości Matki Bożej i Jej dwunastu przywilejów, symbolizowanych przez gwiazdy w koronie na jej głowie. Przywileje te opisał inny wielki czciciel Maryi – św. Bernard z Clairvaux, żyjący na przełomie XI i XII wieku.

Na początku odmawiamy:

Dozwól mi chwalić Cię, o Panno Przenajświętsza, i daj mi moc przeciw nieprzyjaciołom Twoim.

oraz

Wierzę w Boga

Potem odmawiamy trzykrotnie poniższe modlitwy:

Ojcze nasz
4x Zdrowaś Maryjo (rozważając kolejno należne Matce Bożej przywileje – nieba, ciała i serca)
Chwała Ojcu

Koronkę kończymy odmawiając Pod Twoją Obronę.

Przywileje Maryi

Przywileje nieba

1. przyjście Maryi na świat
2. zwiastowanie anielskie
3. zstąpienie Ducha Świętego
4. niewymowne poczęcie Syna Bożego

Przywileje ciała

1. była pierwszą w dziewictwie
2. płodną bez skażenia
3. ciężarną bez choroby
4. rodzicielką bez boleści

Przywileje serca

1. poświęcenie pokory
2. łagodność wstydliwości
3. wielkoduszność wierności
4. męczeństwo serca, iż duszę jej przeniknął miecz