Łączył w sobie dwa znakomite rody, będąc szóstym dzieckiem swych rodziców. Z początku miał zostać rycerzem, jednak ostatecznie został duchownym.
Wzrastał duchowo pod opieką św. Adalberta. Przybrał jego imię i tak jest czczony w całej Europie.Był pierwszym biskupem narodowości czeskiej w Czechach. Wszedł do swej biskupiej stolicy boso, miał wówczas 27 lat, a majątek jego był skromny.
Przejmował się losem ubogich, pokrzywdzonych, jednak najbardziej dotykała go rozwiązłość duchowieństwa, życie jakoby Boga nie było. Po pięciu latach św. Wojciech, nie mogąc tego znieść, wyjechał z Czech. Papież Jan XV, pomimo zrozumienia dla św. Wojciecha nie zdjął z niego nadanych mu obowiązków. Pozwolił mu jednak przed powrotem odpocząć nieco.
Wojciech udał się więc na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Różne jawiły się przed nim możliwości. Za radą św. Nila, udał się do Rzymu i wstąpił do benedyktynów. Tam przebywał trzy lata, a w Pradze zastępował go biskup Falkold. Kiedy ten zmarł, Czesi dopominali się o powrót Wojciecha. Papież zwołał na tę okoliczność synod i zadecydowano, że Wojciech wraca. Tym razem jednak był to już inny człowiek. Wiedział jak poradzić z sobie z sytuacją trudną, a do tego zabrał ze sobą zakonników, zakładając klasztor w Brzewnowie pod Pragą. Budował kościoły, wprowadził też dziesięcinę , wysyłał misjonarzy min na Węgry. Ponoć udzielił nawet Chrztu Św. – przyszłemu władcy Węgier, św. Stefanowi.
Niestety dalsze wydarzenia przyniosły same trudności. Św. Wojciech chcąc pomoc cudzołożnicy uciec przed gniewem męża, zaciągnął ów gniew i na siebie i na swoją rodzinę. Bojąc się o swoje życie, uciekł znów z Czech. Papież, nakazał mu wrócić, lecz to nie było takie proste. Czekając na rozwój wydarzeń, św. Wojciech udał się do Polski.
Bolesław Chrobry miał wobec św. Wojciecha plany, lecz ten chciał widział siebie jako posłannika do pogan. Udał się więc na misję, nauczając na Pomorzu. Okazało się jednak, że Prusy nie chcą nawrócenia i św. Wojciech postanowił wrócić do Polski.
23 kwietnia został zamordowany. Król polski, po zapłaceniu okupu, sprowadził ciało św. Wojciecha do Gniezna.
Kanonizacja św. Wojciecha była pierwszą w historii kościoła ogłoszoną przez papieża. Nowy święty został ogłoszony patronem metropolii w Gnieźnie. Kult św. Wojciecha bardzo szybko rozprzestrzeniał się na Węgrzech, oraz Czechach. Jest on jednym z trzech głównych patronów Polski, oraz patronem jej kościoła.
W ikonografii Święty występuje w stroju biskupim, w paliuszu, z pastorałem. Jego atrybuty to także orzeł, wiosło oraz włócznie, od których zginął.
Źródła:
· http://ruda_parafianin.republika.pl/swi/w/woj0a.htm#02
· http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/04-23.php3
· http://www.mateusz.pl/jp99/pp/1997/pp19970603a.htm
Leave a Reply