W Otwocku Wielkim, jedynie 30 km od centrum Warszawy, znajduje się piękny i bogato wyposażony XVII-wieczny pałac położony na wyspie i otoczony malowniczym parkiem. Pasjonaci historii, osoby lubiące ciekawą scenerię, zieleń, ciszę, spokój i bliskość natury powinny odwiedzić to miejsce – nie będą zawiedzione!
Ze względu na usytuowanie blisko stolicy pałac miał bardzo ciekawą historię i gościł różne znane osoby. Jego budowę trwającą zaledwie 7 lat rozpoczął w 1682 roku Kazimierz Ludwik Bieliński – syn wojewody malborskiego i mąż Ludwiki Marii Morsztynówny, córki znanego poety Jana Andrzeja Morsztyna. W 1703 roku król August II czekał tu na rezultat poselstwa wyprawionego do szwedzkiego króla Karola XII, a 3 lata później spotkał się tu z carem Piotrem Wielkim by szukać oparcia i móc utrzymać się na polskim tronie. Dzięki położeniu na uboczu były tu także prowadzone dalsze poufne rozmowy podczas których król August II proponował carowi Piotrowi Wielkiemu rozbiór Rzeczypospolitej. Z racji tego, że córka właściciela pałacu Marianna była faworytą Augusta Mocnego urządzano mu tu uczty i polowania. Po śmierci Kazimierza Bielińskiego właścicielem pałacu zostaje jego syn – Franciszek. Pełnił on funkcję marszałka wielkiego koronnego. Ulica Marszałkowska w Warszawie została nazwana tak na jego cześć bowiem był on inicjatorem oczyszczenia i wybrukowania ulic stolicy. W roku 1757 roku pałac rozbudowano i zmodernizowano przystosowując go do użytkowania przez cały rok. Przed bitwą w Ostrówku pałac służył jako kwatera wojskowa generała Michała Sokolnickiego. Noc przed bitwą opisywana jest w „Popiołach” Stefana Żeromskiego. W wyniku późniejszych działań wojennych pomiędzy wojskami polskimi i austriackimi w 1809 oraz wskutek licznych zmian właścicieli pałac powoli popadał w ruinę. Jeden z kolejnych właścicieli – Zygmunt Kurtz był ogrodnikiem kształconym w Szwajcarii i Paryżu. Mając zamiłowanie do sadownictwa założył on w okolicy w 1884 roku ogromny, obejmujący przeszło 20 tys. drzewek sad, który zaopatrywał rynki Warszawy i Petersburga. Właściciel umarł bezpotomnie, a pałac znowu zaczął niszczeć. W czasie pierwszej wojny światowej stacjonujące tu wojska niemieckie zrabowały dobra pałacowe i zniszczyły wnętrza. Po drugiej wojnie światowej w zrujnowanym pałacu rozpoczęto prace rekonstrukcyjno – zabezpieczające. W latach 50-tych Pałac stał się Domem Poprawczym dla dziewcząt. Niestety wychowanki w dużym stopniu zniszczyły zachowane jeszcze wówczas siedemnastowieczne polichromie. Na początku lat 70-tych pałac odbudowano przystosowując do pełnienia luksusowej rezydencji dla Urzędu Rady Ministrów. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych przyjmowano tu rządowych gości z kraju i zagranicy. W 1981 był tu także czasowo internowany Lech Wałęsa. Kolejnymi użytkownikami pałacu była Kancelaria Prezydenta, potem Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji a następnie Ministerstwo Kultury. Obecnie użytkownikiem jest Muzeum Narodowe, które w pałacu urządziło swój oddział – Muzeum Wnętrz i od 2004 udostępnia zwiedzającym sporo ciekawych zbiorów.
Na parterze w dużych salach podziwiać możemy wnętrza w stylu barokowym, klasycystycznym i biedermeier. Na piętrze oprócz trzech małych salek prezentujących meble z okresu klasycyzmu wileńskiego, zwiedzać można oryginalnie zachowany westybul oraz salę balową pełniącą obecnie funkcję sali koncertowej. Słuchając barwnych opowieści przewodnika oglądamy ciekawą kolekcję mebli, obrazów, sprzętów codziennego użytku a także kolekcję koronek.
Po zwiedzeniu wnętrz pałacowa kawiarnia zaprasza na kawę, lody i ciasta.
Na miłośników przyrody czeka natomiast olbrzymi kompleks parkowy i malownicze jezioro. W przeszłości pałacowe budynki otaczał duży ogród francuski. Dzisiaj od pałacowych budynków odchodzą szerokie, urocze alejki przecinające gęste i tajemnicze lasy grądowe i łęgowe porastające wyspę. W ciszy przerywanej śpiewami ptaków można zachwycać się pięknem przyrody wypoczywając na licznych ławeczkach, w stylowej altanie lub nad brzegiem jeziora.
Park i pałac jest czynny dla zwiedzających od kwietnia do października w dniach czwartek – niedziela, pałac w godzinach 10-16; park 10-18.
Pałac zwiedza się z przewodnikiem w grupach liczących około 20 osób. W czwartki wstęp wolny, od piątku do niedzieli za bilet zapłacimy 5 zł (ulgowy) i 10 zł (normalny).
W tym kompleksie pałacowo-parkowym każdy znajdzie coś dla siebie ! Naprawdę warto tu przyjechać by nasycić się pięknem i ciszą!
Więcej informacji o pałacu tutaj.
Fotografie: Ewa Stolarz
Leave a Reply