Dzień 2 – Wolę być mniej bogata, a mieć trochę spokoju”
Praca której wymaga utrzymanie siebie i rodziny, bywa ogromnym ciężarem, ale to nie ona zniewala. Błogosławieni Zelia i Ludwik znali pragnienia swych serc i wiedzieli, po co pracują.
Obecnie na pewno nie jestem nieszczęśliwa, owszem, szczęśliwa jestem jak nigdy. Mam jednak wiele strapień, jakich nie mają inne kobiety w podobnej do mojej sytuacji. To te nieszczęsne koronki z Alencon powodują, że życie mam twarde. Jeśli mam za dużo zamówień. jestem najbiedniejszą niewolnicą. A kiedy interes nie idzie […], to jest się czym martwić i przeżywa się koszmar. Ale, cóż robić? Trzeba zdać się na wolę Bożą i jak najmężniej stawiać czoło przeciwnościom. – Z listu Zelii do brata, 7 listopada 1865
To, co mnie zachęca do pracy , to nie pragnienie zdobycia ogromnej fortuny. Mam więcej, niż kiedykolwiek pragnęłam. Myślę jednak, że byłoby szaleństwem z mojej strony porzucić to przedsiębiorstwo, mając pięcioro dzieci, któym trzeba zapewnić byt. Muszę dla nich iść aż do końca […]. Gdybym była sama i gdyby mi przyszło podejmować te wszystkie trudy, jakie znosiłam od dwudziestegoczwartego roku, wolałabym umrzeć z głodu. […] Często sobie powtarzam, że gdybym zrobiła połowę z tego dla osiągnięcia nieba, byłabym świętą kanonizowaną! – Z listu Zelii do bratowej, 6 lutego 1876
Modlitwa:
Miłosierny Boże, za wstawiennictwem błogosławionych Zelii i Ludwika Martin, prosimy, naucz małżonków miłości, która uzdalnia do dźwigania życiowych ciężarów i ograniczeń własnej natury; każdemu dziecku daj dom,w którym może rosnąć, by stawiać się wolnym i silnym; a wszystkich cierpiących i przerażonych utwierdź w nadziei. Prowadź nas ku szczęściu, dla którego zostaliśmy stworzeni, byśmy mogli wielbić Ciebie radosnym sercem.
9 dni z Bł. Zelia i Ludwikiem Martin. Nowenna. Flos Carmeli. Poznań 2009.
Leave a Reply