Dzień 6 – Wciąż mam nadzieję na szczęście – Nowenna przed kanonizacją Ludwika i Zelii Martin

Dzień 6 – Nie żałowałam utrapień i kłopotów

Tak wiele rozmawiamy o Panu Bogu, a tak mało rozumiemy. Nie wiemy, co się z nami dzieje, a chcielibyśmy podejrzeć Jego motywy i przenieść na Niego odpowiedzialność za nasze życie.

[…] dobry Bóg nie daje nam nigdy ciężarów nad siły. Wiele razy widziałam, jak mój mąż martwił się […] o mnie i mówiłam do niego „Nie bój się, dobry Bóg jest z nami”. Byłam obciążona pracami i innymi kłopotami, ale miałam tę siłę, ufałam, że przyjdzie mi pomoc z wysoka. Pewna przyjaciółka, słysząc, jak to mówię, powiedziała mi: „Dobry Bóg bez wątpienia przewidział, że nie dasz sobie rady z wychowaniem tylu dzieci i dlatego zabrał ci czworo do raju”. Mówiąc prawdę, to nie tak rozumiem te sprawy. Ostatecznie Bóg jest Panem i nie prosił mnie o pozwolenie. Po drugie aż dotąd bardzo dobrze znosiłam wszystkie trudy macierzyńskie, polecając się Bożej Opatrzności. – Z listu Zelii do bratowej, 5 maja 1871

Kiedy zamykałam oczy moim kochanym dzieciom i kiedy je grzebałam, odczuwałam ból, ale zawsze był on połączony z poddaniem się woli Bożej. Nie żałowałam utrapień i kłopotów, jakie znosiłam dla nich. Wielu ludzi mówiło mi: „Lepiej by było ich zupełnie nie mieć”. Nie mogłam ścierpieć takiej gadaniny. Uważałam, że utrapienia i kłopoty nie mogą być porównywane z wiecznym szczęściem moich dzieci. – Z listu Zelii do bratowej, 17 października 1871

Modlitwa:

Miłosierny Boże, za wstawiennictwem błogosławionych Zelii i Ludwika Martin, prosimy, naucz małżonków miłości, która uzdalnia do dźwigania życiowych ciężarów i ograniczeń własnej natury; każdemu dziecku daj dom,w którym może rosnąć, by stawiać się wolnym i silnym; a wszystkich cierpiących i przerażonych utwierdź w nadziei. Prowadź nas ku szczęściu, dla którego zostaliśmy stworzeni, byśmy mogli wielbić Ciebie radosnym sercem.

9 dni z Bł. Zelia i Ludwikiem Martin. Nowenna. Flos Carmeli. Poznań 2009.