Św. Feliks z Bolonii
IV-V w.
Biskup
Był diakonem w Mediolanie w czasach, kiedy kościół mediolański cieszył się największym prestiżem w całym Cesarstwie Zachodnim. Prestiż ten był zasługą św. Ambrożego najsławniejszego biskupa Mediolanu. Św. Ambroży bardzo ufał Feliksowi, czego dowodzi powierzenie mu w 394 r. przekazania listu do cesarza Teodozjusza, ostatniego władcy Wschodu i Zachodu. Św. Ambroży pisze: „Z listem tym, posyłam w pełni zasłużenie mojego diakona Feliksa, mojego syna, aby wystąpił w moim zastępstwie i przedstawił petycję za tymi, którzy uciekli się do Kościoła Matki, prosząc o miłosierdzie i łaskawość”. „Mój syn” – to czułe określenie uwypukla silną więź z uczniem, który będzie istotnie u jego boku do samego końca, towarzysząc mu w momencie śmierci w 397 r. Z Mediolanu Feliks przenosi się do Bolonii kilka lat później. Zostaje tam siódmym z kolei biskupem i będzie zasiadał na bolońskiej stolicy biskupiej aż 34 lata. W tym samym czasie na czele Cesarstwa Zachodniego będą zasiadali po Teodozjuszu kolejni czterej władcy.
Kult dla tego wybitnego biskupa rozwinął się w Bolonii niedługo po jego śmierci. Feliks jest, bowiem nazywany świętym (obok św. Petroniusza – swojego następcy) w najstarszych wykazach biskupów bolońskich.
Św. Feliks jest jednym z 8 świętych bardzo mocno związanych z Bolonią.
Źródło: [1] „Wielka encyklopedia świętych – Święci na każdy dzień”, tom X
Foto: https://jolliano.wordpress.com/2014/12/04/saint-felix-of-bologna/
Leave a Reply