Poezja

ma fi [tom zdziwiony]

Zobaczyli to uczniowie i zdziwieni pytali:
Jak mogło drzewo figowe tak szybko uschnąć. (Mt 21,20)

figo przeklęta
stanęłaś w gardle
morału miłosierdzia
wyszywającym ambony
uśmiechem handlu nieba
miękkim jak papier dzieciom
melisa strudzonej korporacji

schnięta figo
straszysz przy drodze jednej kartki
Ewangelii jednak dobrej
sądzenie ilu mogłaś nacieszyć
ważenie ilu byś otruła
na szczęście nie wyskoczy
poza powieki zdziwienia uczniów

osądził lekko człowiek
przepaść nastała ogromna

wiara góry przenosi
a ty co figo z makiem?

 

Foto: freebibleimages.org

O autorze

ks. Grzegorz Stachura

Urodzony w rocznicę ślubu dobrych ludzi; poetycko: „płaskowyż cienia” 1998; „błękit zzieleniały” 2008; „niedożegnani” 2012; teologicznie: wspólnie z ks. Adamem Wilczyńskim „Przypatrzcie się Królowi” 2006; „Ojcze nasz. Rekolekcje” 2015; rozważania do Nocnej Drogi Krzyżowej z Kielc na Święty Krzyż 6.3.2015; w 2013 otrzymał nagrodę im. Ks. J. Pasierba.

Leave a Reply

%d bloggers like this: