Bycie nastolatkiem nie jest łatwe. Wyrastając z wieku dziecięcego zaczyna się spoglądać krytycznym wzrokiem na rzeczywistość, rodziców i generalnie dorosłych. Najważniejsze staje się towarzystwo i opinia rówieśników. Rosnąca samodzielność i niezależność to też więcej pokus – alkohol, narkotyki, nadużywanie Internetu, niewłaściwe towarzystwo – to tylko niektóre z nich. Wraz z kontestowaniem świata dorosłych, młodzież odwraca się też często od Boga i porzuca dziecięcą wiarę. Nietrudno wtedy popaść w tarapaty.
Tak właśnie dzieje się z Inez – bohaterką powieści „Holy Game”. Dziewczyna, mszcząc się na swoim tacie, maluje sprayem nowo wybudowany budynek, za który ten odpowiada. Uciekając z miejsca zdarzenia uszkadza sobie kolano, co skazuje ją na siedzenie w domu przez wiele tygodni. To początek dalszych kłopotów nastolatki, ale i niezwykłej przygody, której doświadczy …grając w LoL-a.
„Holy Game” to książka pod kilkoma względami niezwykła. Ma pięcioro autorów – ks. Sebastiana Picura oraz czworo nastolatków – Małgorzatę Bęben, Tobiasza Hebdę, Julię Korzeniowską i Piotra Lubasia. Autorom bliskie są problemy, które przeżywają młodzi ludzie, ale też dobro i pragnienia, które żyją w ich sercach, często nie do końca rozpoznane. Potrafili o nich napisać, wplatając je w ciekawą fabułę swojej niezbyt długiej powieści. Powieści prawdziwej w opisie zmagań Inez i jej przyjaciół oraz niosącej dobre inspiracje i nadzieję. Atutem jest też nowoczesna szata graficzna książki, która powinna przypaść do gustu młodym czytelnikom.
Ale, może wystarczy tyle recenzji mojego pióra, bo o opinię o książce poprosiłam mojego 16-letniego syna Marka i właśnie jemu, jako właściwemu adresatowi „Holy Game”, oddaję teraz głos:
Początkowo nie byłem zbyt chętny do sięgnięcia po powyższy tytuł. Uważałem że mam lepsze książki do czytania i nie zamierzam marnować czasu na utwór nie wchodzący w zakres moich zainteresowań. Dopiero gdy usłyszałem, że pewną rolę w książce odgrywa znana gra League of Legends, w którą samemu zdarza mi się pograć, stwierdziłem że ulegnę namowom mamy i ją przeczytam.
Z początku mnie nie wciągnęła, choć myślę że wynikało to w dużej mierze z mojego wcześniejszego nastawienia. Dopiero po pewnym czasie spędzonym nad lekturą zacząłem głębiej ją analizować i odnosić do swojego życia. I naprawdę mi się spodobała. Sam miałem w tym roku styczność z młodzieżą patologiczną i przyznaję, że odbiło się to na mnie w negatywny sposób. Dzięki temu doświadczeniu łatwiej mi było się utożsamić się z główną bohaterką, choć nie do końca, gdyż nigdy nie miałem problemu z wiarą. Kolejną rzeczą, która bardzo mi się spodobała podczas czytania była rola, jaką odgrywał w niej bł. Carlo Acutis. Dopiero w tym roku o nim usłyszałem i zgłębiłem jego historię. Dużo łatwiej jest się utożsamić z osobą w podobnym do swojego wieku, dlatego też przypadek Carla tak szybko do mnie przemówił. Szczerze mówiąc nie spodziewałem się, że książkowy Car1s okaże się błogosławionym młodzieńcem, jednak to rozwiązanie wyjątkowo przypadło mi do gustu.
Uważam, że książki tego typu są bardzo potrzebne. W dzisiejszych czasach młodzież potrzebuje wsparcia, zauważenia i okazania im miłości. „Holy Game” pokazuje, że z każdego dołu, nie ważne jak bardzo będzie on głęboki, z pomocą Boga zawsze możemy wyjść. Daje nam nadzieję. Właśnie tę nadzieję, której brakuje młodzieży w dzisiejszych czasach. Jeszcze raz powtórzę. Potrzebujemy tego więcej. Potrzebujemy, aby dotarło to do każdego. „Holy Game” jest bardzo ciekawą i głęboką opowieścią. Dlatego z czystym sumieniem jestem w stanie polecić ją każdemu.
ks. Sebastian Picur, Małgorzata Bęben, Tobiasz Hebda, Julia Korzeniowska, Piotr Lubaś, Holy Game, Dom Wydawniczy „Rafael”, Kraków 2023
Foto: Marta Dzbeńska-Karpińska
Leave a Reply