Poezja

Nadzieja

zaufać to uwierzyć bez powodu
i zwątpić w to co się widzi
jakby ogniem ochłodzić lodu
bryły niespokojne

to wyjść z ciasnej iluzji
tej rzeczywistości
godząc się na prawdy ciemności

zaufanie patrzy głębiej
nie na pierwszym planie
tylko tysiąc tysięcy
ujrzy rozwiązanie

ono pójdzie w nieznane
odważne i śmiałe
bo gdy nikłe nadzieje
i owoce małe

ono z przepaści skoczy
wierząc że pofrunie
choćby nawet kamień
na kamieniu runie

Photo credit: `James Wheeler via Foter.com / CC BY-NC-SA

O autorze

Kamil Urbański

Z zawodu chemik, z natury romantyk, z wyboru katolik. Uwielbia tańczyć bachatę, tango argentyńskie czy taniec użytkowy. Zdarza mu się modlić, grając przy tym na gitarze. Nie wyobraża sobie życia bez zaangażowania. Najlepiej - na rzecz Kościoła. Interesuje się związkami (nie tylko chemicznymi), psychologią czy duchowością. Do jego najważniejszych życiowych wartości należą: wiara, czystość, rodzina, przyjaźń, wolontariat.

Leave a Reply

%d bloggers like this: