Często ostatnio zastanawiam się nad tym, czy świat jest taki głupi, czy ja aż tak zmądrzałam. Szczególnie gdy zaglądam do komentarzy w Internecie, to włos się jeży na głowie! Ale chyba na Internecie świat się nie kończy…
Oczywiście prawda jest gdzieś po środku i to tylko my sami mamy tendencje do zbytniego upraszczania wszystkiego. A jednak pewnie daty zmuszają nas do zrobienia bilansu i do spojrzenia w przyszłość. Takim dniem jest z pewnością i Sylwester, i Nowy Rok.
Bardzo podobało mi się, gdy nasz wspaniały mistrz skoków narciarskich, Kamil Stoch wyjawił w jakimś wywiadzie, że pomimo tylu swoich sukcesów i osiągnięć zawsze jeszcze znajduje w swoich skokach coś do poprawienia. A wydawało by się że już jest aż tak doskonały, by mieć prawo spocząć na laurach! Ale odpowiada mi ten jego punkt widzenia, bo go też intuicyjnie popieram. Pomimo swojego wieku również uważam, że mogę coś poprawić, ulepszyć. I dotyczy to nie tylko mojej wagi… Ostatnio przy kolejnych porządkach natrafiłam znów na książkę „Sztuka mówienia” i zaczęłam do niej zaglądać… Oczywiście bardzo lubię też listy z krytycznymi uwagami, żeby nie wpaść w nadmierny zachwyt nad sobą.
Już nie mówię o życiu codziennym, bo to prace syzyfowe. I nigdy nie miałam do nich upodobania. Ale kiedyś wreszcie trzeba się przełamać. Dość już zwalania wszystkiego na depresję starczą!
Oczywiście nie pretenduję do jakiejś młodzieżowej roli bo mam jakie takie wyczucie co wypada a czego – nie i tego z człowieka nie da się wykorzenić. Zwrócili Państwo uwagę jak teraz modne są programy o seniorach? I bardzo dobrze! Bo nareszcie można powiedzieć bez przesady – że określenie „senior” – to też brzmi dumnie. Naturalnie bez zbytniej przesady…
Photo by Annie Spratt on Unsplash
Leave a Reply