św. Azella (Asella)
zm. ok 385r
dziewica
Dziewica rzymska oddana pracy i pobożnym praktykom, „obdarzona od urodzenia łaską, spędziła swe życie na postach i modlitwach aż do starości” – pisał o niej św. Hieronim.
Znana jest przede wszystkim dzięki św Hieronimowi, który utrzymywał z nią kontakt i który miał ją w wysokim poważaniu. W liście 24. wypowiedział o niej wiele pochwał, wysławiając czystość jej obyczajów, rozmodlenie i surowości. Ze zwykłą u niego retoryką pisał na przykład, że „okrętu swego rozwijała żagle, wędrując po morzu wstrzemięźliwości”. Do niej przede wszystkim skierował pożegnalny bilet, gdy na skutek intryg opuszczał Wieczne Miasto. Jej modlitwom polecał się, gdy wsiadał na statek, aby dotrzeć do Betlejem. Od r. 384, tzn. od daty, kiedy to napisał wymieniony list, nic już o niej nie wiadomo. Dopiero w r. 405 Palladiusz wspomina, że przybywszy do Rzymu, wśród sławnych tamtejszych matron spotkał Azelę, która zestarzała się w domach zakonnych, a była niewiastą niepospolitej słodyczy i dobrodziejką wielu klasztorów. Według wszelkiego prawdopodobieństwa należy tę Azelę utożsamiać z wychwalaną przez Hieronima. Miała już wtedy 86 lat. Kiedy umarła, nie wiadomo. Do Martyrologium wpisano ją dowolnie pod dniem 6 grudnia dopiero pod koniec XV w.
Źródła:
[1] http://www.wikalim.republika.pl
[2] „Wielka encyklopedia świętych – Święci na każdy dzień”, tom X
Foto:baerchen57 / Foter.com / CC BY-NC-SA
Leave a Reply