Wilno – miasto miłosierdzia

Rozpoczął się Rok Miłosierdzia. W tym czasie warto zwrócić uwagę na szeroko rozumiane miłosierdzie. Wyobraźnia miłosierdzia, czyny miłosierdzia i podstawa – miłosierdzie Boże. Myśląc: miłosierdzie Boże od razu stają mi przed oczami wielcy ludzie miłosierdzia XX wieku- św. siostra Faustyna, bł. ks. Michał Sopoćko i św. Jan Paweł II. A zaraz potem – Wilno. Wilno –miasto miłosierdzia.

To w Wilnie od lat jest brama do miasta z kaplicą i obrazem Matki Bożej Miłosierdzia. Ostra Brama. Ostoja polskości i od wieków miejsce pielgrzymek. To tu działy się wielkie cuda. Nie tylko uzdrowienia fizyczne, ale przede wszystkim duchowe.

To w Wilnie w drewnianym domku na Antokolu przez pewien czas mieszkała siostra Faustyna. To w Wilnie mieszkał i pracował ks. Michał Sopoćko, jej spowiednik, który rozpoznał duchowość siostry Faustyny, jej powołanie do głoszenia miłosierdzia i przede wszystkim wielkie dzieło Boga. To w Wilnie (za sprawą ks. Sopoćki) siostra spotkała Eugeniusza Kozimirowskiego, który według jej wskazówek namalował obraz Jezusa Miłosiernego. Od jego powstania akt strzelisty „Jezu, ufam Tobie” nabiera nowego wymiaru.

Wilno – jako miasto zabytków jest naprawdę piękne i ma szczególny klimat. Jednak szczególnym sentymentem darzę wszystkie miejsca związane z miłosierdziem Bożym i szerzeniem jego kultu – Kościół Ducha Świętego, Sanktuarium Miłosierdzia Bożego (malutki kościół z oryginałem Obrazu z napisem Jezu ufam Tobie). Niesamowite wrażenie zrobił na mnie dom zakonny, w którym mieszkała siostra Faustyna. Daleko od centrum, mały, drewniany, niepozorny i skromny domek, a czułam się w nim tak, jakbym co najmniej była w Ostrej Bramie. Dziś znajdują się tam pamiątki po apostołach miłosierdzia – św. siostrze Faustynie i bł. ks. Sopoćce.
Zachęcam wszystkich by w Roku Miłosierdzia udać się na pielgrzymkę do Wilna. Osobiście tam spotkać się z miłosierdziem Bożym, doznać łask z niego płynących i adorować Jezusa Miłosiernego.
Photo credit: soul_photographer via Foter.com / CC BY-NC-ND