Wiara

Święci na każdy dzień Adwentu – 22 grudnia

św. Franciszka Ksawera Cabrini

1850-1917

dziewica

Urodziła się w Lombardii, w San Angelo Lodigiano 15 lipca 1850r. Była ostatnim z trzynaściorga dzieci Augusta Cabrini i Stelli Oldini. O religijności rodziny świadczy fakt, że codziennie uczestniczyli wszyscy na Mszy Św., a pracę traktowano jako swojego rodzaju posłannictwo na ziemi. Wieczorami, zaś czytano katolickie pisma. Kiedy Franciszka miała 20 lat, w jednym roku utraciła oboje rodziców. Po odbyciu studiów nauczycielskich przez dwa lata pracowała w szkole w Vidardo. Próbowała poświęcić się na wyłączną służbę Bogu, ale z powodu słabego zdrowia nie przyjęto jej ani u sercanek, ani u kanonizjanek. Wstąpiła w końcu do Sióstr Opatrzności, gdzie przebywała 6 lat (1874-1880). Tam też przyjęła śluby zakonne, przyjmując imię Franciszka Ksawera – marzyła bowiem od dziecka aby zostać misjonarką. Przez pewien czas była nawet przełożoną tego zgromadzenia. Ostatecznie 14 listopada 1880r. wraz z siedmioma innymi siostrami zakłada Instytut Misjonarek Serca Jezusowego. Sama napisała regułę dla tego zgromadzenia. Za cel postawiła: praca wśród wiernych i niewiernych dla zbawienia dusz nieśmiertelnych. W 1888r. udała się Franciszka do Rzymu gdzie założyła dom zgromadzenia. Tu przy ołtarzu św. Franciszka Ksawerego złożyła ze swoimi siostrami ślub pracy na Wschodzie.

W tym samym czasie biskup Nowego Jorku przesłał do papieża Leona XIII prośbę o duszpastarzy i siostry do pracy z emigrantami włoskimi. Papież zwolnił Franciszkę ze ślubu pracy na Wschodzie i zamienił na ślub pracy na Zachodzie. Jeszcze tego samego roku Franciszka i jej siostry popłynęły do USA. Żyła wśród emigrantów, którzy zanim przybyli za Atlantyk zostali ograbienie już we Włoszech przez hotelarzy, wymieniających walutę, lichwiarzy, pracodawców, a po przyjeździe znaleźli się na celowniku innych wyzyskiwaczy. Ogarnęła całość problemu: emigrant potrzebuje nauki i zdrowia, potem będą potrzebowały tego jego dzieci, kiedy on sam się zestarzeje. Rozwiązanie też było całościowe: matka Cabrini organizowała szpitale, ośrodki zdrowia, szkoły, laboratoria, centra społeczne, domy spokojnej starości. Siostry zakładały placówki w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, a także w Anglii, w Hiszpanii i we Włoszech. Objęły prace: w oratoriach świątecznych, w katechizacji i w szkolnictwie parafialnym, w posłudze ubogim, w szpitalach, a nawet w więzieniach. Spełniły się również życzenia Matki: pracy na Wschodzie, bowiem jej siostry  działały w Chinach i w Afryce.

Ostateczne zatwierdzenie zgromadzenia uzyskano dopiero w 1907r. Założycielka przekazała zgromadzeniu duchowość ignacjańską, a jednocześnie wyryła na nim rysy swej własnej osobowości, przenikniętej duchem wiary i gotowości misjonarskiej. Franciszka zmarła cicho bez cierpień agonii w Chicago 22 grudnia 1917r. Zostawiła 66 placówek i 1300 sióstr. Dzieło rozwijało się nadal – w 1948r siostry pojawiają się w Australii. W 1963r były już 74 domy i 2100 sióstr. Nowością zgromadzenia jest to, że nastawił się na emigrantów włoskich, a potem na wszystkich narodowości. Prace swoje związało ściśle z parafiami, oddane do dyspozycji duszpasterzy. Hasłem św. Franciszki było: „Swoją pracą uświęcać wszystko”. Zawsze szła na czele swoich sióstr: „To co czynią moje córki, muszę robić także ja sama. Żadnej różnicy”.

Beatyfikowana przez Piusa XI w 1938r i kanonizowana przez Piusa XII w 1946r. W procesie kanonizacyjnym ujawniono cztery cudowne uzdrowienia chorych.

Relikwie świętej podzielono: ciało spoczywa w domu sióstr w Nowym Jorku, ramię w domu sióstr w Chicago, relikwia głowy – w Rzymie, a relikwia serca w Condogno.

W bazylice św. Piotra znajduje się jej statua wśród założycieli zakonów. W 1952r. Komitet Amerykańskiej Emigracji Włoskiej nadał świętej tytuł i dyplom „włoskiej emigrantki wieku”.

Atrybut: lilia

Patronat: emigranci

Źródła:

[1] „Święci na każdy dzień” ks. Wincenty Zaleski SBD, Warszawa 1989

[2] „Wielka encyklopedia świętych – Święci na każdy dzień”, tom X

[3] Agenda Liturgiczna Maryi Niepokalanej, tom I rok 2012

[4] „Święci doby współczesnej” Henryk Fros SJ, Kraków 1991

[5] http://pl.wikipedia.org/wiki/Franciszka_Ksawera_Cabrini

Foto: St. Frances Cabrini – Stained Glass Window, St. Jude Catholic Church, Hopatcong, NJ, Photograph by Loci B. Lenar

O autorze

Iga Stolar-Łypczak

Żona. Matka. Familistka. Studia UKSW i KID. Założycielka klubu "Karmelowe dzieci". Poza duchowością karmelitańska interesuje się angelologia i nauką o czyśćcu. Wielbicielka kuchni włoskiej, bezglutenowej i własnych wypieków. Uwielbia czytać. Ma słabość do mantylek, kawy, czarnej herbaty i rodzin wielodzietnych.

Leave a Reply

%d bloggers like this: