Wakacje z prorokami: AMOS

Gdy czytasz te słowa, ja jestem u Matki Miłosierdzia w Wilnie.
Dzisiaj tutaj, w Ostrej Bramie, modlimy się także za Ciebie, za wszystkich czytelników portalu wrodzinie.pl.
Cóż powiedzieć?
Bez zbędnych wyjaśnień… za-czy-naj-my!

INSTRUKCJA OBSŁUGI
1 – 8 – 5

Podczas kolejnych wakacyjnych niedziel zapraszam na spotkania z prorokami, spotkania w dobrym towarzystwie. Izajasz, Jeremiasz, Ezechiel, Daniel. I jeszcze dwunastu tzw. proroków mniejszych. Czyli Od Amosa do Zachariasza. W gronie szesnastu proroków podejmiemy próbę zrozumienia czytań niedzielnych. I nie tylko.

Dzisiaj, w ostatnią niedzielę czerwca, krótka instrukcja obsługi. Na dobry początek.

Pamiętajmy, że Biblia nie należy do biblistów! Pismo święte to księga, którą Bóg powierza całemu Kościołowi. Każdy z nas powołany jest do czerpania z tego źródła życia – uczone komentarze „uczonych w Piśmie” (profesorów biblistyki) nie mogą w swoich hermetycznych hermeneutykach zamknąć nam dostępu do słowa samego Boga.
Nasze spotkania z prorokami to dodatek do liturgii niedzielnej. Po wysłuchaniu czytań mszalnych, warto sięgnąć raz jeszcze do usłyszanych tekstów, a te krótkie uwagi mogą stanowić pomoc do osobistej refleksji nad Biblią.
Tajemnicze liczby, które umieszczam w tytule to numery rozdziałów, z których pochodzą komentowane teksty. Dzisiaj 1 – 8 – 5, czyli pierwszy rozdział z Księgi Mądrości, ósmy z 2 Listu św. Pawła do Koryntian i piąty z Ewangelii wg św. Marka. Warto osobiście przeczytać cały rozdział i „wystawić się” na działanie Księgi.
Nasza refleksja okołobiblijna nie poszukuje konkluzji, wniosków, ostatecznych odpowiedzi; wręcz przeciwnie: powinna być pierwszym słowem, po którym spróbujemy swoim sercem przywołać i swoim umysłem pomyśleć. To, co najważniejsze, zawsze jest „przed nami”.
Refleksję nad niedzielnymi (bądź świątecznymi) czytaniami kończy cytat z proroka, który jest „patronem” kolejnego spotkania. A zatem nasze spotkania nie są rozważaniami „o” prorokach, ale „z” prorokami. Ich milcząca obecność jest nam koniecznie potrzebna: czytamy i rozważamy tekst biblijny, a prorok… niechaj się modli i wstawia za nami!

Spotkanie 1 (ostatnia niedziela czerwca)

Tajemnica śmierci towarzyszy człowiekowi od początku. Jakże ludzki jest lęk przed śmiercią i bólem agonii. Niepokój w obliczu nieuchronności kresu. Tymczasem dzisiaj Księga Mądrości ogłasza, iż Bóg nie stworzył śmierci i nie cieszy się ze zguby żyjących. Pragnie obdarzyć nas radością życia, które nie zna kresu i wlać w nas swojego nieśmiertelnego ducha. Do tego jesteśmy powołani. Wszyscy, bez wyjątku.

Pamiętając o tym człowiek potrafi rozpoznać, co jest w życiu najistotniejsze. W Drugim Liście św. Pawła do Koryntian Apostoł zaprasza do namysłu nad bogactwem i ubóstwem. Konflikt pomiędzy „mieć” a „być” towarzyszy ludzkości od zawsze. Cóż z tego, że „cały świat” zdobędziesz, jeśli utracisz swoją duszę – przestrzega Ewangelia.

Prawdziwym skarbem jest łaska, czyli bliskość Boga i Jego miłości. O taki skarb w dzisiejszym fragmencie Ewangelii św. Marka walczy Jair. Jego córka umiera, ale ojciec nie daje za wygraną: szuka pomocy u Jezusa. Gdy wokół umarłej córki gromadzą się żałobnicy (za chwilę z ironią i złością rzucą się na proroka z Nazaretu, który obiecuje przywrócić dziewczynkę do życia), ojciec nie traci wiary. Jezu, ufam Tobie!

Krótko mówiąc:

Memento mori (pamiętaj o śmierci)!
Pieniądze szczęścia nie dają!
„Nie bój się, tylko wierz!”

Amos

prorok-pasterz z Tekoa, gorzki prowokator:
„Idźcie do Betel i grzeszcie [woła do swoich rodaków],
do Gilgal i grzeszcie więcej (…) bo to lubicie” (Am 4,4-5).
Grzech rozlewa się niczym rzeka i doprowadza do największego nieszczęścia, Bóg odwraca się od swojego ludu: „Oto nadejdą dni – wyrocznia Pana Boga – gdy ześlę głód na ziemię,
nie głód chleba ani pragnienie wody, lecz głód słuchania słów Pańskich.
Wtedy błąkać się będą od morza do morza, z północy na wschód będą krążyli,
by znaleźć słowo Pańskie, lecz go nie znajdą” (Am 8, 11-12).

Foto: Prorok Amos, Muzea Watykańskie, Jim Forest / Flickr / CC BY-NC-ND 2.0