Wieczerza

Dopiero gdy Nieznajomy wziął w ręce
dwie połówki przełamanego chleba
i  gdy spojrzał błagalnie w niebo
przeszyło uczniów zdumienie
i uwolniło ich uwięzione oczy

Dopiero teraz przy stole z chlebem i winem
zaczyna im świtać w sercu
że to musi być jednak On
który w odzieniu bielszym niż ich łachy
przynosi światło nie z tej ziemi

Właśnie to tajemne światło omiata twarze
uczniów do cna zaskoczonych
i oberżystki rozkładającej talerze
która zdaje się tłumaczyć kucharczykowi
że jeszcze nie czas na deser z owocami

Léon-Augustine Lhermitte, Wieczerza w Emaus (1892)