Czytając Dzienniczek Siostry Faustyny Kowalskiej odnajdujemy wiele znanych fragmentów: „Jezu, ufam Tobie” (Dz, 47), „pokora, pokora i zawsze pokora, bo sami z siebie nic nie możemy […] wszystko jest łaską Bożą” (Dz, 55), „miłość nie lęka się niczego”(Dz, 46).
Odnajdujemy również zaproszenie do nowenny w intencji Ojczyzny:
„W pewnej chwili usłyszałam taki głos w duszy: Odpraw nowennę za Ojczyznę. Nowenna ta składać się będzie z litanii do Wszystkich Świętych. Proś o pozwolenie spowiednika. Na przyszłej spowiedzi otrzymałam pozwolenie i zaraz wieczorem zaczęłam tę nowennę.
Pod koniec litanii ujrzałam jasność wielką i w niej Boga Ojca. Przed jasnością tą a ziemią ujrzałam Jezusa przybitego do krzyża, i tak, że Bóg, chcąc spojrzeć na ziemię, musiał patrzeć przez rany Jezusa. I zrozumiałam, że dla Jezusa Bóg błogosławi ziemi” (Dz, 59-60).
A zatem – dziewięć kolejnych dni, litania do Wszystkich Świętych, suplikacje, wezwania do polskich świętych: św. Faustyny, św. Jana Pawła II, bł. Michała Sopoćki, a także tych, których „poleca” apostołka Bożego Miłosierdzia: św. Stanisława Kostki, św. Andrzeja Boboli i św. Kazimierza królewicza. I nie zapominajmy o współczesnych patronach Ojczyzny: bł. Jerzym Popiełuszce, kard. Stefanie Wyszyńskim… o o. Maksymilianie Marii Kolbe też.
Leave a Reply