Wiara

Podwyższenie krzyża

Ta Wspólnota Modlitewna  powstała 14 września, ale w 2011 roku i nie miała początkowo nazwy. Przez 2,5 roku wspólnie szukano dla niej imienia, którym Pan Bóg będzie wzywał jej członków. Nazwa została przyjęta 19.03.2014 r. w święto św. Józefa jako Wspólnota Podwyższenia Krzyża Świętego. Jest katolicką wspólnotą modlitewną i ewangelizacyjną, która się spotyka w parafii Narodzenia NMP w Smolcu. Obecnie trwają zapisy na konferencję „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16,15), która odbędzie się 7 i 8 października. Konferencję poprowadzi Marcin Zieliński – ewangelizator, głoszący Ewangelię w wielu krajach Europy oraz w Stanach Zjednoczonych, lider Wspólnoty „Głos Pana” ze Skierniewic. Spotkanie odbędzie się w Zespole Szkolno-Przedszkolnym na Sali Widowiskowej w Smolcu przy ulicy Kościelnej 2. Zapisy prowadzone są na stronie wspólnoty.

„Jesteśmy przekonani  – czytam w notce informacyjnej – że imię to jest dla nas wezwaniem, do którego z Bożą pomocą będziemy dorastać. Z każdą chwilą odczytujemy coraz głębsze jego znaczenie. Charyzmat i wynikająca z niego misja wspólnoty bierze swój początek z jej imienia – Wspólnota Podwyższenia Krzyża Świętego. Wspólnota wiary ma za zadanie świadczyć wobec wszystkich o miłującej obecności Boga w życiu człowieka, przez to świadectwo przywraca wiarę  i nadzieję zagubionym i wątpiącym. Jest to otwieranie się na Boga żyjącego, działającego i przychodzącego, który jest miłością (J 3,16-17): „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony.”  Ta miłość otwiera nas na innych ludzi. Troska o innych wyraża się w wytrwałej, ufnej modlitwie za chorych, opuszczonych, poranionych i udręczonych. Wstawiamy się za wielu chorymi: dorosłymi i dziećmi.”

Pewnie Państwo zapytają skąd akurat dziś mowa o jakiejś Wspólnocie parafialnej i to gdzieś z okolic Wrocławia, i czym ona się aż tak wyróżniła by o niej opowiadać całemu światu. A ja pytam – dlaczego nie? Dziś jest nawet Święto Podwyższenia Krzyża,  i gdy zabierałam się do tego felietonu – a zabierałam się dość ospale, marnując czas na tzw. fejsie – to znów stwierdziłam, że nie ma w życiu przypadków, a są tylko znaki. U któregoś z moich tzw. znajomych, internetowych, zauważyłam informację o Konferencji organizowanej właśnie przez Wspólnotę Podwyższenia Krzyża. Zaczęłam się wgłębiać w temat i – jak mawiają hazardziści – bingo!

Postanowiłam upublicznić szerzej tę informację. Piszę początek, a tu druga niespodzianka. Tekst zaplanowany na 14 września to akurat kolejna rocznica powstania tej Wspólnoty.

Zainteresowanych szczegółami odsyłam do strony internetowej Parafii w Smolcu, a my tu sobie jeszcze dopowiedzmy co nieco. A szczególnie chodzi mi o osobistą aktywność każdego z nas. Mam na myśli te osoby, które utożsamiają się z Kościołem i nie chcą być bierne. Jest tak wiele form uczestnictwa w różnych programach dla wiernych, że aż głowa boli od nadmiaru możliwości. Ale też dzięki temu każdy może znaleźć dla siebie jakieś właściwe miejsce. Różne wspólnoty, grupy modlitewne, akcje i nawet fundacje, to wszystko są takie nasze pomoce naukowe – jak stać się osobą bardziej świadomą i pożyteczną. No i oczywiście – w jakiś sposób być apostołem. Różne rekolekcje mogą pomóc w rozeznaniu gdzie będziemy najbardziej przydatni. Czasami po mszy w ogłoszeniach słyszymy różne zaproszenia. I różnie reagujemy, ale żeby nie być zrzędą to odpuszczę sobie ten temat na teraz.

Dobrze też jest mieć swojego kierownika duchowego, choćby po to żeby się upewnić czy dobrze idziemy. Niedawno poskarżyłam się komuś ważnemu, że trudno takiego kogoś znaleźć. Na co on popatrzył na mnie i stwierdził, że w tym wieku to już tylko różaniec, modlitwa i kościół. I to wystarczy. Taki program starczy.

Foto: Kimber Shaw/Flickr/CC BY 2.0

O autorze

Elżbieta Nowak

Z wykształcenia budowlaniec, pedagog, dziennikarz. Z zamiłowania – felietonista. Obecnie na emeryturze, lecz wciąż aktywna zawodowo – ma felietony w Polskim Radiu i w prasie katolickiej, prowadzi rubrykę korespondencyjną w „Niedzieli” (jako „Aleksandra”), udziela się w parafii. Jej strona autorska to Kochane Życie - www.elzbietanowak.pl

Leave a Reply

%d bloggers like this: