Wieczorem, pierwszego dnia po moim przybyciu do Goa, odprawiłem Mszę świętą w bazylice Bom Jesus, w Starym Goa, gdzie 2 grudnia 1637 zostało złożone ciało św. Franciszka Ksawerego (grób Świętego znajduje się tam aż do dziś). Św. Franciszek Ksawery, a właściwie Francisco de Jasso Azpilcueta Atondo y Aznares de Javier, urodził się 7 kwietnia 1506 na zamku Javier w ówczesnym Królestwie Nawarry, obecnie w Hiszpanii, a zmarł z 2 na 3 grudnia 1552 na wyspie Sancian u wybrzeży Chin. Był jednym z pierwszych towarzyszy św. Ignacego Loyoli, założyciela Zakonu Jezuitów, a zasłynął jako szczególny misjonarz Azji. Mówi się o nim, że od czasów św. Pawła nikt nie nawrócił większej liczby ludzi. Nazywany jest „apostołem Goa”, „apostołem Japonii” oraz „apostołem Indii”. Jego liturgiczne wspomnienie obchodzimy 3 grudnia.
Ilekroć odmawiałem brewiarzową Godzinę czytań tego dnia, zawsze z pewnym wzruszeniem czytałem list św. Franciszka Ksawerego do św. Ignacego Loyoli: Odwiedziliśmy wsie zamieszkane przez chrześcijan, którzy parę lat temu przyjęli wiarę. Nie ma tu Portugalczyków, ponieważ ziemia jest jałowa i nieurodzajna. Miejscowi chrześcijanie z powodu braku kapłanów wiedzą tylko to, że zostali ochrzczeni. Nie ma tu kapłana, który by odprawiał dla nich Mszę świętą, ani też nikogo, kto by ich uczył pacierza oraz przykazań Bożych. Odkąd więc tu jestem, nie przestaję chrzcić dzieci. Tak więc ochrzciłem ogromną ilość dzieci, o których można powiedzieć, że nie rozróżniają między swoją prawicą a lewicą. Te dzieci nie dają mi spokoju ani czasu na odmówienie oficjum, jedzenie czy spanie, zanim nie nauczę ich jakiejś modlitwy. Tu zaczynam rozumieć, że „do takich należy Królestwo Boże”. Nigdy nie przypuszczałem, że kiedyś dane mi będzie podążyć śladami tego wielkiego świętego i modlić się przy jego grobie.
Święty przybył do Goa, stolicy kolonii portugalskich w Indiach, 6 maja 1542 roku. Ze względu na czas monsunów spędził tam cztery miesiące, zanim był w stanie odbyć podróż na południe Indii, do Tamil Nadu, tak jak to było uprzednio zaplanowane. Chociaż gubernator nalegał, aby zamieszkał w jego pałacu, Franciszek Ksawery wybrał szpital św. Łazarza jako swoją rezydencję, skąd rozpoczął pracę misyjną. Był zdegustowany miejscową administracją kolonialną i jej upadkiem moralnym, czemu dał wyraz w skargach do króla Portugalii. W trakcie zwykłego dnia zajmował się pielęgnacją chorych, pocieszał umierających, udzielając im sakramentu namaszczenia chorych oraz wiatyku. Odwiedzał też więźniów, których starał się nakłonić do pokuty za grzechy i zmiany stylu życia. Miał też zwyczaj spotykać się z dziećmi, które uczył modlitwy. Podobne zajęcia prowadził również dla dorosłych. Św. Franciszek Ksawery był dobrze znany w Goa jako gorliwy kapłan, który wzywał do modlitwy, chodząc po ulicach miasta z dzwonkiem. W niedzielę, po odprawieniu Mszy świętej, chodził do trędowatych, którzy znajdowali się na obrzeżach miasta, udzielając im sakramentów. Św. Franciszek ewangelizował w języku portugalskim i jego słowa musiały być tłumaczone na konkani, język Goa. Był powszechnie znany z wesołego usposobienia. Jego współcześni świadczyli o nim że robił wszystko z wielką radością i pogodą ducha… zawsze bardzo radosny i przyjemny, z uśmiechem na twarzy; w ten sposób zwykł zajmować się wszystkim, czy to dobrze, czy źle… zawsze uśmiechnięty ze wszystkimi, zwłaszcza z tymi, którzy źle żyli…
Jego wpływ na wiernych nie zakończył się wraz ze śmiercią. Każdego roku do Goa przybywa około dwa miliony ludzi, aby modlić się przy jego doczesnych szczątkach. Z okazji uroczystości ku czci św. Franciszka Ksawerego, szczególnie gdy są eksponowane jego relikwie (co ma miejsce co dziesięć lat), liczni pielgrzymi pokonują pieszo wiele kilometrów, które dzielą ich domy od Starego Goa. Wielu z nich spędza cały czas trwania nowenny ku czci świętego w krużgankach bazyliki Bom Jesus. Przez to pielgrzymowanie wierni identyfikują się z tym nieustraszonym i niezmordowanym pielgrzymem. W zeszłym roku, kiedy wystawiono relikwie św. Franciszka Ksawerego na publiczny widok przez 45 dni, w wydarzeniu tym uczestniczyło 5 milionów pielgrzymów. Warto dodać, że po śmierci (pomimo tamtejszego klimatu) jego ciało pozostało nienaruszone rozkładem przez kilka miesięcy. Następnie zostało przewiezione do kościoła św. Pawła na Makau, a później w 1553 przez Pereirę zostało ono sprowadzone do Goa. Beatyfikacji św. Franciszka Ksawerego dokonał 26 października 1619 r. papież Paweł V, a kanonizacji Grzegorz XV 12 marca 1622 roku. Ten wielki święty wywodzący się z arystokratycznej rodziny hiszpańskiej, intelektualista, absolwent paryskiej Sorbony, jednego z lepszych uniwersytetów europejskich w tamtym czasie, zostawił wszystko, aby głosić Chrystusa aż po krańce ówczesnego świata, aby stać się patronem misji katolickich, co uroczyście ogłosił w 1927 r. papież Pius XI. O wpływie świętego na współczesnych w wymowny sposób świadczy wypowiedź Indiry Ghandi, premiera Indii, która w 1970 r. w wywiadzie udzielonym hiszpańskiej telewizji powiedziała: Kiedy ktoś zachoruje w Indiach, czy to hindus czy muzułmanin, wzywamy imienia św. Franciszka Ksawerego.
Leave a Reply